ترجمه دو کتاب رسانه‌ای در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات

به گزارش خبرگزاری مهر، انتشارات پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات دو کتاب حوزه رسانه را ترجمه می‌کند.

«دایره‌المعارف بین‌المللی سواد رسانه‌ای»

کتاب The  International Encyclopedia of Media Literacy, ۲ Volume Set (ICAZ - Wiley Blackwell-ICA  International Encyclopedias of Communication) ۱st Edition با ترجمه فارسی‌ «دایره‌المعارف بین‌المللی سواد رسانه‌ای» در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات ترجمه می‌شود.

این اثر کاری از Paul Mihailidis - Renee Hobbs است که در سال ۲۰۱۹ منتشر شده است. ترجمه این کتاب از سوی محمدحسین شعاعی انجام می‌شود. این کتاب، دایره‌المعارفی در حوزه  سواد رسانه‌ای است و تمام مدخل‌های این حوزه، در این اثر ترجمه و ازسوی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات به جامعه علمی کشور عرضه می‌شود. 

راهنمای معلمان برای سواد رسانه‌ای

کتاب The  Teacher’s Guide to Media Literacy Critical Thinking in a Multimedia World با ترجمه فارسی «راهنمای معلمان برای سواد رسانه‌ای: تفکر انتقادی در جهان چندرسانه‌ای» ازسوی فواد حبیبی در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، ترجمه می‌شود. 

این کتاب در سال ۲۰۱۲ و از سوی CYNDY SCHEIBE - FAITH ROGOW منتشر شده است. به استناد این کتاب، پیوستن به موج فزایندۀ تصدیق همپوشانی سواد رسانه‌ای با دیگر انواع سواد انتقادی جهت پیشبرد مسیر خویش در جهان امروز ضروری است و به‌ویژه شمار فزاینده‌ای از دولت‌ها برخورداری از برخی از سویه‌های سواد رسانه‌ای را در آزمون‌های ارزیابی فارغ‌التحصیلان آموزشی الزامی کرده‌ است.

در معرفی این کتاب از زبان مولف آن می‌خوانیم که  سواد رسانه‌ای در کلاس‌های مختلف از خود قدرتی را برای جذب همۀ انواع دانش‌آموزان نشان داده است، حتی آن دانش‌آموزانی که علاقۀ چندانی به مدرسه ندارند. سواد رسانه‌ای چیزی بیش از پاسخی به تکنولوژی‌های در حال تغییر است؛ این شیوه‌ای حیاتی و مؤثر برای ایجاد فرهنگی ناظر بر کنکاش و پرسش در مدارس ایالات متحد و تأمین مبرم‌ترین نیازهای آموزشی است. این صفحات را به منزلۀ تختۀ پرشی به آموزگارانی عرضه می‌کنیم که آماده‌اند به درون تالاب سواد رسانه‌ای شیرجه بزنند.

آنچه بیش از هر چیز  کتاب راهنمای معلمان برای سواد رسانه‌ای را از کارهای مشابه متمایز می‌سازد این امر است که در حالی که آثار دیگر بر نحوۀ  آموزش سواد رسانه‌ای متمرکزند، ما بر استفاده از سواد رسانه‌ای برای آموزش تمرکز داریم.

در نتیجه، ما توجه بسیاری به نحوۀ آموزش افراد داریم. ما به این می‌نگریم که چگونه کردارها و نظریه‌های آشنا برای آموزگاران ــ اما اغلب غایب در متون سواد رسانه‌ای ــ را در حوزۀ آموزش سواد رسانه‌ای به کار ببریم. وانگهی، این نخستین کتابی است که به صورت ویژه بر اصول محوری آموزش سواد رسانه‌ای در ایالات متحده ابتنا دارد، یعنی آموزه‌هایی که انجمن ملی آموزش سواد رسانه‌ای (NAMLE) در سال ۲۰۰۷ بسط‌ و توسعه داد.

این کتاب از یک مقدمه و ۹ فصل تشکیل شده است که «مراد ما از رسانه چیست؟»، «سواد رسانه‌ای چیست؟»، «آموزش سواد رسانه‌ای چیست؟»، «پرسش‌ها چه زمانی پاسخ می‌گیرند؟ آموزش نحوۀ تحلیل پیام‌های رسانه‌ها به دانش‌آموزان»، «رویکردهای عام به آموزش سواد رسانه‌ای در امتداد کل برنامۀ درسی» ،«ادغام سواد رسانه‌ای در حوزه‌های موضوعی مشخص»، «طرح‌های ‌درسی سواد رسانه‌ای»، «آیا این کار عملی است؟» و «عالی به نظر می‌رسد، اما من وقتش را ندارم!» عبور از موانع و چرا این کار ارزشش را دارد»، به ترتیب عناوین فصل‌های آن هستند.